30 oktober - 4 november
Kihei | Maui | Hawaii | Verenigde Staten
Aston at the Maui Banyan
Pakketreis van Pacific Island Travel
Hawaiian Airlines
Hyundai Accent
Na O’ahu, Kauai en Big Island sluiten we onze huwelijksreis eilandhoppen door Hawaii af met Maui. We verblijven 5 nachten op het één na grootste eiland van Hawaii dat zo bekend staat om haar ultiem ontspannen vakantiesfeer. Maui wordt omschreven als ‘’The Valley Island’’ met veel groene natuurgebieden om te ontdekken. We zijn van plan om veel activiteiten te doen en nog één keer alles uit een Hawaiiaans eiland te halen.
We vliegen vanuit Hilo (Big Island) naar Maui. De laatste vlucht tussen de Hawaïaanse eilanden is een korte: nog geen half uur zijn we in de lucht tussen deze twee naburige eilanden. We zien onderweg het onbewoonbare en rotsachtige eiland Kaho'olawe en Lanai (het Ananas Eiland). Ook herkennen we duidelijk de halvemaanvormige Molikini zeekrater waar we een paar dagen later willen gaan snorkelen.
We vliegen lekker vroeg dus we kunnen de aankomstdag op Maui goed gebruiken als een volledige dag. We beginnen direct met een inspannende activiteit, want we besteden onze eerste dag op Maui aan het ontdekken van de bergachtige noordwestkant van het eiland.
Nadat we de auto opgehaald hebben, rijden we in een rechte lijn vanaf het vliegveld door naar de Waihee Ridge Trail. Dit is een 6,4 kilometer lange hike naar de top en terug door een geweldige omgeving met groene kliffen langs de kust. Het is een populaire wandeling, want het ruime parkeerterrein is ondanks de regenbuien zo goed als vol. De start is zeer steil, maar vlakt wat af wanneer we in het bosgebied zijn. Het regent op en aan, gelukkig klaart het weer regelmatig op zodat we alsnog mooi uitzicht krijgen op de vallei.
Wanneer we op driekwart van de route zijn begint het lang en keihard te regenen waardoor er modderstromen op het pad komen. Hierdoor verkeert het pad (dat tot dan toe best goed begaanbaar was) nu in veel slechtere staat. Het zou veel langer gaan duren en onveiliger worden om de top te bereiken die dan ook nog eens in de wolken staat (dus waarschijnlijk zou het uitzicht ook nog gering zijn). Daarom besluiten we op 75% van de route terug te gaan. Het voelt nooit fijn om een hike niet af te ronden en dit gaat ook tegen onze aard in, maar dit is de verstandige keuze. Ondanks de weersomstandigheden is het een toffe, intensieve wandeling met unieke uitzichten. De Waihee Ridge staat ook bekend als de beste hike die je op het eiland kan maken.
Eenmaal beneden terug van de Waihee Ridge Trail is het droog en zonnig. Dat is fijn, want we blijven in dit noordwestelijke deel van het eiland. We rijden namelijk naar Nakalele Point van waar we prima uitzicht hebben op de blowhole. We zijn niet helemaal doorgelopen naar beneden bij het blaasgat zelf, want we hadden vanaf boven het beste zicht op het natuurfenomeen waarbij het zeewater het gat in wordt gezogen tot 30 meter hoogte.
Naast zeewater worden er ook weleens mensen ingezogen die hier te dicht bij komen. Wat hier ook gebeurt, zijn grotere onverwachte golven die bezoekers de oceaan in trekken. Observeer de golven dus eerst een tijdje voordat je naar beneden loopt en houd voldoende afstand van de blowhole! De omgeving van de blowhole is met roodbruine rotswanden en groene kliffen trouwens ook zeer fraai.
We eindigen de dag in de noordwestelijke hoek van het eiland met een kort bezoek aan de beroemde Banyan Tree in het dorpje Lahaina. In het centrum van dit aansprekende toeristische badplaatsje staat met afstand de meest bijzondere boom die we ooit hebben gezien hebben. Op Tenerife zagen we in 2020 een indrukwekkende Drakenboom, maar die valt in het niet met deze banyan boom. De Lahaina Banyan Tree is de oudste Banyan tree op de Hawaïaanse eilanden. Het werd in 1873 geplant in Lahaina's Courthouse Square. Banyanbomen zijn vijgenbomen en leven in het tropische klimaat van Hawaï. Banyans krijgen de bijnaam “wurgvijg” vanwege hun agressieve groeigewoonten, daarom heeft de Banyan Tree in 150 jaar inmiddels ook bijna het volledige plein begroeid.
Update augustus 2023
Op 8 augustus 2023 ontstonden op diverse plaatsen hevige bosbranden op Maui waarbij minstens 115 mensen het leven lieten. Daarmee was de brand op Maui op dat moment de dodelijkste natuurbrand in ruim honderd jaar in de Verenigde Staten. Door de verwoestende brand is het prachtige historische plaatsje Lahaina bijna volledig in vlammen opgegaan. De beroemde banyan boom is zwartgeblakerd en ernstig beschadigd, maar er is nog hoop dat deze unieke boom zal herstellen. De toekomst zal dit moeten uitwijzen.
Op onze tweede dag op Maui rijden we het eerste (noordelijke) deel van de beroemde “Road to Hana”. Hana is zelf een klein plaatsje maar de weg ernaartoe langs de prachtige oostkust van het eiland is een ervaring op zich. Via maar liefst 600 haarspeldbochten rijd je langs de groene kust naar talrijke bezienswaardigheden. Kortom, een iconische roadtrip. Wij stoppen bij Ho’okipa Beach Park, Twin Falls, Bamboo Forest Waterfalls Trailhead en Keane Lookout.
We starten onze roadtrip over de Road to Hana met een stop bij Ho’okipa Beach. Dit strand is in trek bij (wind)surfers en schildpadden! Grote zeeschildpadden laten zich hier gewillig op het strand aanspoelen. Dit gebeurt allemaal in een baai waar een apart stukje strand voor is afgezet zodat er geen mensen bij kunnen. De honu’s (de naam voor deze Hawaiiaanse schildpaddensoort) liggen er onopvallend bij, het lijken op het eerste oog net donkere rotsen. Max liep er daarom eerst straal aan voorbij, terwijl er toch echt tien schildpadden liggen.
Wij hebben schuin van boven goed zicht op de schildpadden en kunnen het hele proces van aanspoelen en weer terug de zee in kruipen/spoelen/zwemmen perfect volgen. Super bijzonder om mee te maken, alsof we live aanwezig zijn bij een natuurdocumentaire. Alleen de warme stem van David Attenborough ontbreekt nog.
Hierna rijden we over de Road to Hana door naar de Twin Falls waar we voor 10 dollar mogen parkeren waana we toegang krijgen tot een privéterrein. Hier kunnen we via een korte wandeling drie watervallen bezichtigen. Twee hiervan zijn aan het begin kort na elkaar (vandaar Twin Falls). Voor de derde waterval moeten we iets verder doorlopen, ongeveer een kwartiertje. Onderweg moeten we ook meerdere keren een sterk stromend beekje oversteken waarbij waterschoenen nodig waren.
Na de Twin Falls willen we een 3 kilometer lange hike doen door de Bamboo Forest Waterfalls. We kunnen de ingang niet vinden en eigenlijk lijkt het er ook op dat de trail officieel niet (meer) bestaat. Er is in de buurt van de veronderstelde start wel een steil pad dat diep de bamboebossen in duikt. Max is nog wel even gaan kijken en de locatie ziet er tof, maar ook onoverzichtelijk en gevaarlijk uit. We zien ook in de buurt een aantal waarschuwende bordjes van bewoners over wandelaars die hier zijn gestorven. Ook staan er borden die wijzen op een parkeerverbod.
Ons ontwikkelde zesde zintuig voor riskante ondernemingen op reis zegt dat we dit avontuur beter aan ons voorbij kunnen laten gaan. Helaas lijken alle seinen immers op rood te staan om deze hike te doen en besluiten we verder te rijden. Veiligheid voor alles!
De volgende halte op de Road to Hana is het kleine schiereilandje Keanae. Hier stoppen we bij twee uitzichtpunten: vanaf beneden bij de kust en boven iets meer landinwaarts. De bewolking houdt de zon tegen waardoor deze plek nu niet maximaal tot z’n recht komt, maar het blijft een prachtige locatie waar je diep de baai in kan kijken. Hierna rijden we voor het donker wordt 1,5 uur terug naar onze accommodatie via de vele haarspeldbochten.
We hadden gepland staan om ook een andere keer het zuidelijke tweede deel van de Road to Hana te rijden. Echter bleek dat we 2,5 uur onderweg zouden zijn exclusief stops, wederom door de kronkelende weg die we al eerder grotendeels hebben gereden. Dit zagen we eerlijk gezegd niet (meer) zitten. Dat is toch wel beetje het nadeel van de geografie van Maui, dat je eigenlijk alleen maar via een lange weg met talloze haarspeldbochten het zuidoostelijke deel kunt bereiken. We zouden voor het leuk te lang in de auto zitten dus we hebben besloten dit deel te over te slaan.
De derde dag op Maui staat in het teken van een snorkeltour bij de Molikini krater die we geboekt hebben bij de touroperator Pride of Maui. Molokini is een halvemaanvormige, gedeeltelijk ondergedompelde vulkanische krater die een klein, onbewoond eilandje vormt in het Alalākeiki-kanaal tussen de eilanden Maui en Kaho'olawe. De krater lig op iets meer dan 4 km van de westkust van Maui en heeft een diameter van 700 meter. Het hoogste punt is 51 meter. Wetenschappers geloven dat de Molokini-krater ongeveer 150.000 jaar geleden is gevormd.
De kwaliteit van het water is uitstekend en super helder. Het zicht onder water schijnt zelfs tot 50 meter te zijn! In het midden van Molokini is het koraal het best, omdat het rif hier wordt beschermd tegen de golven. De halvemaan vorm beschermt ook duikers tegen golven en de krachtige stromingen van het kanaal. Molokini is de thuisbasis van ongeveer 251 vissoorten, waarvan vele endemisch zijn. De beste omstandigheden doen zich voor in de vroege ochtend. De waterdiepte is 4,5 tot 18 meter op de meeste toegestane duikplekken.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikte de Amerikaanse marine Molokini voor schietoefeningen, omdat de vorm enigszins lijkt op een slagschip. In 1975 en 1984 bracht de marine ter plekke niet-ontplofte munitie tot ontploffing die in de krater was gevonden, wat resulteerde in de vernietiging van grote delen van het koraal. Als gevolg van de uitgebreide schietoefeningen is de zuidwestelijke rand van het eilandje beschadigd geraakt. Grote publieke verontwaardiging was het gevolg.
Het duurt ruim een uur voordat we met de boot de krater bereiken. We zagen deze zeekrater eerder al vanuit het vliegtuig en vanaf de kust. De krater is een perfecte snorkelplek, want er is veel koraal op de zeekrater en de vissen zitten bijna aan de oppervlakte. Tessa wilde nog duiken op Hawaii maar er worden bijna alleen duiken georganiseerd voor gecertificeerde duikers en dat is zij niet. Je kunt alleen een intro duik doen met allemaal theorie en uitleg, maar dat zou overbodig zijn en ziet ze niet zitten.
Op de tocht die we vandaag geboekt hebben, bieden ze wel iets aan wat we nog niet kennen. Namelijk een Snuba duik, i.p.v. de gebruikelijke Scuba duik. Hier kun je duiken tot 17ft (5,2 meter), maar het verschil is dat je de fles niet op je rug draagt maar deze bovenwater blijft drijven op een soort raft. Je zit dan als duiker gewoon vast aan die raft en de zuurstofslang. Dit leek Tessa wel een geinige en nieuwe ervaring, en vereiste geen licentie of les. Dus bij de krater heeft zij een Snuba duik gedaan en zo de mooie vissen en koraal van nog dichterbij kunnen zien.
Ook komen er in dit seizoen veel vogels naar de krater toe. Dit is tegengesteld aan het walvissenseizoen. De wateren rondom Maui is begin van het jaar de beste plek om walvissen te spotten. De gids vertelde ons dat dit komt door de centrale ligging van Maui in de eilandengroep. Hierdoor is het zeewater rustig en aangenaam voor de migrerende walvissen. De beste maanden om ze te spotten zijn januari, februari en maart. Dan migreren walvissen van Alaska (waar ze eten) naar Hawaii voor de voortplanting.
Na het snorkelen bij de Molikini krater krijgen we een vers bereide lunch op de boot. Het eten wordt alleen bemoeilijkt wanneer de boot vol gas vaart over ruig water richting de volgende snorkelplek: Turtle Town. Gelukkig wordt Tessa niet zeeziek. Turtle Town is een baai voor de noordwestkust van Maui waar –zoals de naam al doet vermoeden- veel zeeschildpadden te vinden zijn. Hoewel een deel van onze snorkelgroep inderdaad een schildpad ziet, gaat deze helaas letterlijk aan ons voorbij.
Het is een zeer prijzige maar onvergetelijke excursie. Hoe vaak krijg je de kans om te snorkelen bij koraal rondom zo’n iconische zeekrater? De begeleiding vanuit de organisatie was ook prima verzorgd. Minpuntje was dat er geen faciliteit was om jezelf af te spoelen/douchen.
Na de snorkeltour rijden we direct door naar Jungle Zipline Maui waar we in het groene noorden van het eiland gaan ziplinen door de jungle! De zipline tour bestaat uit 8 ziplines in totaal waarvan de eerste een inkom line is. Line #7 is de kers op de taart. Deze is met afstand het hoogst, verst en snelst. Hierbij heb je ook als enige zicht op de zee. Je waant je net Tarzan wanneer je door de tropische bossen vliegt. De zipline tour duurt 2 uur en gaat snel voorbij. We zaten in een zeer gezellige groep die bestond uit 8 personen. Tussen het ziplinen door moet je steeds even wachten tot je aan de beurt bent dus het is fijn om dan met aardige andere deelnemers te kletsen.
Het was voor ons de eerste keer ziplinen, maar deze ziplines voelden totaal niet eng of onveilig. Wat scheelt is dat er nergens een echt diepe afgrond is. Er zijn veel aanbieders van zipline tours op heel Hawaii, ook op Maui hebben we er meerdere afgewogen. Ongetwijfeld zullen er andere aanbieders zijn die ziplines hebben die spannender zijn, maar bij de Jungle Zipline Maui heb je wel een uniek groen decor. Onvergetelijke ervaring om zo door het regenwoud te ziplinen. Tip: vergeet niet in te smeren met anti-insectenspray.
Na een lange dag vol met snorkel en zipline activiteiten eindigen we de dag met ''Taco Tuesday'' bij onze favoriete Mexicaanse toko Fred's Mexican Cafe - Kihei waar wij groot fan van zijn! Taco Tuesday schijnt echt een groot ding te zijn, een paar dollar voor een lekkere taco trekt veel mensen naar het restaurant.
Op onze vierde dag op Maui doen we in de vorm van surfen een sportieve ochtendactiviteit. Dat mag natuurlijk niet ontbreken op Hawaii, de eilandengroep die zo bekend staat om haar surfcultuur. Waar kan je het beter leren? We hebben een twee uur durende les geboekt bij Surf Shack. Dit wordt de tweede surfles ooit nadat we eerder in de Australische badplaats Gold Coast (Surfers Paradise) hadden gesurfd.
Na een korte introductietraining van de charismatische Amerikaanse surfleraar (een waanzinnige hippie die vertelde ook ooit eens in Nederland te hebben gesurfd) gaan we de zee in. We merken al snel dat de golven hier een stuk lager zijn dan tijdens de vorige surfles in Australië. Op zich is dat voor het leren juist wel handig. We krijgen van de golven meer kans om de techniek weer op te halen. Ondanks dat het alweer drie jaar geleden is, blijkt dat we de techniek al snel weer beheersen en pakken we aantal lekkere waves. Dan is het wel weer jammer dat er niet continu goede golven zijn. Helaas ging de camera van de cameraman stuk (geen grap) toen die van onze groep foto’s wilden maken dus we kunnen onze vertoonde skills niet bewijzen.
Na onze tweede surfervaring komen we er in ieder geval achter dat we het echt heel tof vinden en we spreken naar elkaar uit dat we ermee verder willen gaan. Zo willen we de volgende keer een intermediate les nemen zodat we onze surf vaardigheden kunnen verbeteren en we later zelf surfborden kunnen huren. Uiteraard is dat makkelijker gezegd dan gedaan want de grootste kunst zit ‘m in de timing van de golf, dat je helemaal zelf moet bepalen welke golf je pakt en wanneer je moet beginnen met paddelen en opstaan. Dat gevoel moeten we ontwikkelen. Nu werd dat tijdens de les nog gecoacht. Tijdens het surfen zagen we op een gegeven moment vlakbij ons een mega grote schildpad zwemmen.
We delen een gemeenschappelijke fascinatie voor vulkanen, dus we laten de kans zeker niet onbenut om de slapende Haleakalā-vulkaan te bezoeken midden op het eiland. De Haleakala Crater is met zijn top van 3.055 meter het hoogste punt van het eiland. Het is de grootste slapende vulkaan ter wereld en barstte voor het laatst uit in 1790. Er wordt met betrekking tot Haleakala vaak gesproken over een krater, maar eigenlijk is het een vallei die in de vulkaan is gesleten door duizenden jaren van erosie. Daarna heeft hernieuwde vulkanische activiteit ervoor gezorgd dat de vallei gedeeltelijk werd gevuld met lavastromen en kegelvormige heuvels. De naam Haleakala betekent “House of the Sun”, omdat de zon 's ochtends als het ware uit de vallei omhoog lijkt te komen.
Dit klinkt allemaal heel aantrekkelijk, maar helaas moeten we spreken van een gefaalde missie voor wat betreft de Haleakale vulkaan. Het geluk dat we in het Volcanoes National Park op Big Island hadden met helder ochtendweer, dat ontbreekt nu. De vulkaan bevindt zich continu in de wolken waardoor het zicht op sommige momenten maximaal 20 meter is. Dit maakt het rijden ook best spannend met alle haarspeldbochten. Het is een gekke ervaring zo hoog, koud en winderig op de top. Dit is met 3.055 meter het hoogste punt waar we ooit zijn geweest. We zien ook dat het zakje chips dat we mee hebben genomen helemaal bol is komen te staan. Ook krijgt Tessa licht last van de ijle lucht en het hoogteverschil. Niet gek, want op 3000 meter heeft ongeveer 1 op de 4 mensen last van hoogteziekte.
Super jammer dat het bezoek niet is geworden wat we ervan hoopten. We hadden ons erg verheugd op de schitterende uitzichten vanaf de top, maar er is simpelweg niks aan te doen. Op andere dagen was het ook niet goed weer en de weersvoorspellingen zeggen op deze hoogte ook niet zoveel. Het blijft op deze hoogte een beetje een loterij.
Gelukkig kunnen we vlakbij het eerste visitor center (headquarters) nog een korte wandeling maken over de Hosmer Grove Trail die door mooi bosgebied gaat. Onderweg komen we diverse soorten eucalyptus tegen. Ook spotten we de zeldzame rode iiwi vogel. Dit is een kleine rode vogel die alleen voorkomt op de eilandengroep Hawaii. Een local die we tegenkwamen op het pad zei dat hij die vogel nog nooit eerder had gezien in de vijftig keer dat hij er al was geweest. Een leuke bijkomstigheid die de pijn van het teleurstellende bezoek aan de top van de vulkaan slechts een klein beetje kan wegnemen.
Op onze vertrekdag vliegen we pas begin van de avond dus we hebben feitelijk nog een middag te besteden op Maui voordat we onze huurauto hoeven in te leveren op het vliegveld. Uiteraard zijn we inmiddels behoorlijk vermoeid van de reis, maar we willen het toch leuk afsluiten. Daarom bezoeken we het levendige plaatsje Lahaina dat we eerder al kort even hadden aangedaan om de imposante banyan boom te bewonderen. Toen waren we al positief verrast over de aantrekkingskracht van dit sympathieke badplaatsje. Ook is hier een interessant museum (Lahaina Heritage Museum) te bezoeken aan het plein van de banyan boom. Kortom, genoeg redenen om hier nog eens wat langer te verblijven.
In het museum leren we ontzettend veel over de geschiedenis van dit bruisende plaatsje. Alle onderwerpen worden ook in het grotere kader van Hawaii geplaatst. Lahaina was van 1820 tot 1845 de hoofdstad van het koninkrijk Hawaii. Lang was Lahaina een belangrijke plek voor walvisjacht en later suikerproductie. Ook hangt hier de originele vlag van Hawaii dat tot 1898 een eigen staat was voor het een officiële Amerikaanse staat werd. De oude Hawaiiaanse vlag moest dus in 1898 plaatsmaken voor de Amerikaanse vlag. Zodoende nam Arthurt Waal Senior de Hawaiiaanse vlag mee naar huis. Ruim 100 jaar later in 2002 nam zijn zoon Arthur Waal Junior de vlag terug bij het Old Lahaina Courthouse en hangt het hier tentoon in dit museum.
De vlag toont duidelijk de Britse Jack Union vlag, een verwijzing naar de destijds koninklijke banden met Groot-Brittannië. De vlag van Hawaii is de enige vlag die ooit heeft gestaan voor een koninkrijk, republiek, een territorium en een staat. Hawaii is in 1959 officieel de 50ste staat van Verenigde Staten geworden.
Na het interessante bezoek aan het Old Lahaina Courthouse struinen we langs leuke winkeltjes aan de levendige boulevard. We belanden in een souvenirzaak genaamd ‘’Coconene’’ waar we a.d.h.v. verschillende elementen een eigen longboard letter konden maken. Na uitgebreid uitzoeken hebben we een toffe samenstelling gemaakt. Laheina is een echte aanrader om op Maui te bezoeken.
Update augustus 2023
Op 8 augustus 2023 ontstonden op diverse plaatsen hevige bosbranden op Maui waarbij minstens 115 mensen het leven lieten. Daarmee was de brand op Maui op dat moment de dodelijkste natuurbrand in ruim honderd jaar in de Verenigde Staten. Door de verwoestende brand is het prachtige historische plaatsje Lahaina bijna volledig in vlammen opgegaan. De beroemde banyan boom is zwartgeblakerd en ernstig beschadigd, maar er is nog hoop dat deze unieke boom zal herstellen. De toekomst zal dit moeten uitwijzen. Het Lahaina Heritage Museum daarentegen is compleet afgebrand.
Maui is een perfecte samenvatting van de eilandengroep Hawaii
Als je er goed over nadenkt, bezit Maui eigenlijk alles wat Hawaii zo Hawaii maakt. Op Maui heerst een sterke relax vibe, met de Waihee Ridge Trail is er een fantastische hike te doen door de jungle, goede surfstranden zijn aanwezig aan de westkust, snorkelen kan bij het koraal rondom de Molikini krater en midden op het eiland vind je een grote slapende grote vulkaan op 3.055 meter hoogte. Alle kenmerken van Hawaii komen samen bij Maui. En dan is er nog de ''Road to Hana'' die het halve eiland omvat. Honderden kronkelende bochten brengen je in het noorden en oosten naar talloze bezienswaardigheden, mooie stranden en uitzichtpunten. Hiermee is er in tegenstelling tot de andere eilanden van Hawaii niet één hoofdattractie te noemen, maar is het juist de combinatie van dit alles wat Maui zo aantrekkelijk maakt.
✅ Maui is zeer divers en is daarom een ideale samenvatting van heel Hawaii. Je vindt er genoeg zeeleven, watervallen, een vulkaan, vallei, jungle en mooie stranden.
✅ The Road to Hana leidt langs de tropische oostkust van Hawaii en is één lange aaneenschakeling van groene bossen, hoge watervallen, zwarte stranden en indrukwekkende uitzichtpunten. Eén van de mooiste roadtrips langs de kust die er bestaan.
✅ Maui is de beste plek op Hawaii om walvissen te spotten. Dit komt door de centrale ligging van Maui in de eilandengroep. Hierdoor is het zeewater rustig en aangenaam voor de migrerende walvissen.
✅ Het letterlijke hoogtepunt van Maui is de Haleakala-vulkaan. Je kunt hier op ruim 3000 meter hoogte genieten van een geweldig uitzicht over de krater (mits het geen mistig weer aan de top is).
✅ Maui heeft verschillende leuke dorpen met leuke winkeltjes en restaurants, wij zijn fan van Lahaina.
❌ Door het bijzondere landschap en vorm van het eiland zijn er slechts een paar hoofdwegen die het eiland verbinden. Op sommige plekken moet je een enorme omweg maken, omdat de weg langs onbegaanbaar gebied moet. Wij verbleven in het zuidwesten en we zouden 2,5 uur moeten rijden naar het zuidoosten, wat hemelsbreed niet ver weg ligt.
❌ Het weer op de top van de Haleakala-vulkaan is wisselvallig en vaak bewolkt waardoor je geen garantie hebt om deze highlight bij te wonen. Plannen van een dagtocht naar het Nationaal park Haleakala is dus ook moeilijk, terwijl je wel standaard 20 dollar moet betalen om het park binnen te komen.
Maui staat ook bekend om haar prachtige zonsopkomsten en zonsondergangen.