Strafkolonie Port Arthur bezoeken

Na Hobart begint onze Tasmanië camper rondreis. We maken een rondje tegen de klok in waarbij we het schiereiland van Port Arthur als eerste aandoen. Hier wacht ons een bezoek aan de beruchte Port Arthur Historic Site waar duizenden Britse veroordeelden naartoe gestuurd werden in de 19e eeuw. Een dag later staat op hetzelfde schiereiland in het Tasman National Park een schitterende hike naar Cape Huay op de planning. Kortom, een veelbelovende start van onze Tasmanië rondreis met een mix van cultuur en natuur.

Vanuit Hobart brengt de Skybus ons weer naar het vliegveld van Hobart waar we onze Apollo Euro Tourer camper ophalen. Wat een grote camper! Voor het eerst huren we een zogeheten self-contained camper, dat wil zeggen inclusief een eigen douche en wc. Vooral de lengte is even wennen, maar deze camper met haar faciliteiten aan boord biedt ons de mogelijkheid om wild te kamperen, iets wat we nog niet eerder hebben gedaan. Tasmanië is een uitstekende plek om dat de komende 1,5 week te ervaren.

De volgende ochtend bezoeken we de Port Arthur Historic Site waar we vlakbij de ingang al onze nacht doorgebracht hadden. Daarom kunnen we er al snel na openingstijd in. De Port Arthur Historic Site was een gevangenis waar Britse criminelen die meer dan één keer waren opgepakt heen werden gestuurd toen Tasmanië van 1830 t/m 1850 als strafkolonie werd gebruikt. 

Na de Britse ontdekkingsreizen van Australië starten de Britten (in tegenstelling tot hun Nederlandse voorgangers) wel direct met het koloniseren van het continent. Immers zagen zij potentie om zo’n enorm land toe te voegen aan het machtige British Empire waar volgens het gezegde ‘’de zon nooit onder gaat’’. Begin 1800 was er veel werkloosheid in de sterk vervuilde, net geïndustrialiseerde Engelse steden, waardoor er veel armoede heerste onder de bevolking. Hierdoor nam de criminaliteit toe, met als gevolg dat de gevangenissen door het hele land uitpuilden. Engeland zag dus de kans om twee problemen in één keer op te lossen door veroordeelde criminelen naar Australië te sturen. Het verlicht de druk op gevangenissen in de armoedige en overbevolkte binnensteden, en door mensen naar Australië te sturen zou de kolonie in ieder geval een personele boost krijgen. 

Van de 166.000 Britse emigranten in die tijd waren er 70.000 veroordeelden die voor straf naar Australië werden gestuurd. Ongeveer de helft daarvan werd naar Tasmanië gestuurd, Hobart is namelijk de tweede kolonie na Sydney in Australië. Het idee was dat Tasmanië als afgelegen eiland een extra goede locatie zou zijn voor een strafkolonie, omdat mensen hier hun straf zouden uitzitten en vervolgens hun nieuwe leven zouden opbouwen. Het is een groot onderdeel van de geschiedenis van Australië en zeker in het geval van Tasmanië. Het blijft een gek idee dat veel hedendaagse Australiërs (niet eens verre) afstammelingen zijn van Britse veroordeelden. 

De informatievoorziening van het museum is uitstekend met allerlei extra’s die standaard inbegrepen zijn bij het entreeticket. De toegangsprijs is met 49 dollar fors, maar dit is inclusief vaartocht door de baai van Port Arthur langs twee eilanden die bij de nederzetting horen en een audiotour die je via zeven audiofragmenten op Spotify kan afspelen. Alle verhalen hebben betrekking op specifieke locaties en overal staan informatiebordjes. Ook kun je door middel van side talks op vaste tijden van experts meer leren over specifieke onderwerpen. Daarnaast zijn er ook nog guided tours die je tegen betaling kunt boeken. Een leuke extra toevoeging aan het museum is dat je bij binnenkomst een kaartje moet trekken van een persoon die hier vroeger geleefd heeft en dan kun je bij relevante plekken op de Port Arthur Historic Site korte verhaaltjes lezen over deze persoon. Zo krijg je binding met een bepaald personage. Tessa had de kaart getrokken van een veroordeelde en Max die van de Commander die een lange tijd de baas van de gevangenis was. 

We leren ook wat voor een bont gezelschap hier bijeenkwam. Onder de vrouwen, kinderen en mannen zaten relatief onschuldige dieven die simpelweg eten stalen om in leven te blijven, maar ook seriemoordenaars werden hier naartoe gestuurd. De prachtige locatie van de nederzetting vormt een stevige paradox met de living hell die het voor sommige veroordeelden was in die tijd. Zo moesten gevangenen via dwangarbeid hard werken aan de bouw van hun eigen strafkolonie. Voor een gevangenis kun je geen mooiere locatie bedenken dan aan deze baai, maar het idee dat je voor een (herhaaldelijk) klein vergrijp maandenlang op de boot wordt gezet om aan de andere kant van de wereld onder zo’n regime te moeten leven is bikkelhard en niet voor stellen. Deze combinatie maakt de strafkolonie van Port Arthur zo speciaal. Daarnaast is het een iconische plek, omdat het historisch gezien zo’n groot en belangrijk onderdeel is van de Australische en Tasmaanse geschiedenis.

De beste manier om de schitterende kusten van het Tasman National Park te bewonderen is door te hiken. Wij doen de populaire half day hike naar Cape Huay. We voltooien de 8,8 km lange Cape Huay Track heen en terug in bijna 4 uur, inclusief een half uur pauze bij het eind- en uitzichtpunt bij Cape Huay. 

De route begint met veel hoogtemeters in het bos. Sowieso is de heenweg meer klimmen waardoor de terugweg minder zwaar is. De eerste paar kilometer zijn daarom het minst dankbaar, omdat er nauwelijks uitzichten zijn. Kortom, even doorbijten en ‘’investeren’’ in de hike dus. We weten dat ons een beloning wacht in de vorm van prachtige uitzichten.

Wanneer we het bos uitlopen genieten we inderdaad intens van een geweldig uitzicht over de steile kliffen waar het wandelpad overheen gaat. Wat deze hike kenmerkt is dat je continu uitzicht hebt over diverse mooie baaien. Op sommige plekken kun je zelfs drie baaien tegelijkertijd bewonderen. Zo ook bij het eindpunt. Helaas bleek het dat we net een walvis en zeehonden vlak bij de kust hadden gemist. Tip: kijk daarom tijdens de hike goed om je heen of je zeedieren ziet. 

Het is een intensieve hike met een hoogteverschil van 450 meter. Voor ons is het ook nog eens de eerste lange en zware hike tot nu toe van de wereldreis. Het is fijn dat we hiervoor al met wat kleinere walks ingekomen zijn. De hike is pittig, maar biedt adembenemende uitzichten over de groene baaien en ruige kustlijn van het Tasman National Park. Het is een schilderachtig plaatje dat we in de eerste weken in Zuid-Australië niet hebben gezien. 

De Cape Huay Track maakt deel uit van de grotere Three Capes Track, een meerdaagse wandelervaring die ook Cape Pillar en Cape Raoul omvat. De Cape Huay Track kan echter ook als een opzichzelfstaande dagwandeling worden gedaan en biedt een toffe ervaring langs de meest dramatische kustlandschappen van Tasmanië.

Zuidoostelijke uithoek van Tasmanië biedt perfecte mix van cultuur en natuur

Port Arthur is de topattractie voor iedereen die de geschiedenis van Tasmanië en Australië beter wilt begrijpen. Het is zowel een historische als een mystieke plek en behoort tot het erfgoed van het eiland. Voor een bezoek aan de Port Arthur Historic Site kun je gerust een volledige dag uittrekken, zoveel is er te leren over hoe de Britse veroordeelden hier in deze strafkolonie leefden in de 19e eeuw. Dit is één van de weinige regio’s op Tasmanië waar je cultuur en natuur kunt bewonderen. Zo ligt ook het beeldschone Tasman National Park op ditzelfde schiereiland als Port Arthur. De Cape Huay track behoort met haar mooie kustuitzichten tot één van de mooiste hikes die wij ooit in Australië hebben gemaakt. Kortom, een uithoek van het eiland dat je gewoonweg niet mag overslaan. 

✅ De Port Arthur Historic Site behoort tot het cultureel erfgoed van het eiland. Als je iets over de historie van Tasmanië wilt leren dan moet je hier 100% naartoe.

✅ Het Tasman National Park is een prachtig ongerept natuurgebied waar je veel wildlife kunt spotten en geweldige hikes kunt doen langs de schitterende kusten. 

❌⁠⁠⁠⁠ Zelfs voor Tasmaanse begrippen is deze zuidoostelijke regio dunbevolkt. Het aanbod van campings is dus ook gering. 
❌⁠⁠⁠⁠ De Fortescue Bay Campground in het Tasman National Park is een bijzondere locatie, maar je moet wel 12 km over een heuvelachtige onverharde weg rijden.